Zaterdag 3 mei 2008

Het is een stralende zomerse dag, alleen merken we daar binnen niet zo veel van. Er is veel te bepraten n.a.v. het werk dat getoond wordt en n.a.v. de diverse problemen die naar voren gebracht worden, o.a. over leerdunnen, reliëfwerk en reparatiewerk van papieren bandjes. Daarom is het spijtig dat Jaap, Marjolein en Bert helaas niet van de partij zijn vandaag.

Getoond werk

Frans heeft n.a.v. de opdracht over leer-opleg of -inleg een boekje gemaakt waarin deze aspecten duidelijk naar voren komen. Hij heeft er echter heel origineel nog twee  aspecten aan toegevoegd! Het boekje heeft opleg, inleg, overleg en uitleg!!!!, resp. te zien als je kijkt naar de 'huidjes', de repen leer, de sluitband en het opengeslagen boek.

opleg (de huidjes en gele cirkels), inleg (de zwarte cirkels) overleg (de sluiting)

uitleg (het opengeslagen boek)

Ook is hij aan het experimenteren geweest met een garen- en lijmloze binding, door aan de katernen scharnieren te snijden en die vervolgens via satépennen met elkaar te verbinden. We noemen het een stekelvarkenboek!


De poster van een drukkerij gebruikte hij als achtergrond voor het vouwen van een leporello. Daarin verwerkte hij weer een gestempelde abc-leporello.

Voor de rode leporello (op de voorgrond van de rechter foto) gebruikte hij, na het stempelen van het alfabet, de tip over werken met pigmenten en talkpoeder die Mary Koperdraat op haar site www.kalligrafie.nl geeft onder het kopje 'het weten waard' :

Strooi een klein beetje talkpoeder op je te beschrijven papier. Strooi een beetje pigment van een bepaalde kleur op een ander stuk papier. Dep met een propje keukenpapier, een stukje vilt of een doekje in het pigmentpoeder en vervolgens in het talkpoeder. Wrijf de kleur uit op het papier dat je wilt beschrijven.

Zo kreeg het stempelwerk een mooi gekleurde achtergrond.

Ine heeft n.a.v. de opdracht over leer-opleg of -inleg een boekje gemaakt met de titel: blub, blub, blub. De vissen op het voor- en achterplat zwemmen naar elkaar toe en laten op de rug de luchtbelletjes blub, blub, blub, bij elkaar komen. De schutbladen hebben een gescande print van de platten. In het boek staan allerlei wetenswaardigheden over het sterrenbeeld vis.

Ebru-kunst

Jopie vertelt uitvoerig over de lessen die ze volgt in het Roemi Kunsten Centrum (onderdeel van de Islamitische Universiteit in Rotterdam) bij dr. Mehmet Refii Kileci. Hij is meester in deze marmerkunst en maakt o.a prachtige papieren met tulpen, waarvan Jopie er één gekregen heeft.

Tijdens de lessen leren ze patronen van de bak over te nemen, al dan niet door er in te roeren of figuren te trekken. Ook spattechnieken komen aan de orde. Jopie vertelt dat ze met kwastjes werken die gemaakt zijn van rozenhout en paardenhaar, omdat die veel veer-krachtiger zijn dan strobezempjes. En als grond wordt een oplossing van schilfertjes van het plantaardige Kitre gebruikt, een Tragacanth gom. De resultaten zijn veelbelovend.
de eerste marmers die Jopie maakte

Leerdunnen:

Hans heeft tijdens het schalmen van het dikke leer voor de leeropleg van de titel van het boek geen mooie rechte rand gekregen en wil weten hoe hij dat voortaan wel kan bereiken. Hij dacht dit nog wel te kunnen corrigeren nadat hij het gedunde leerstukje opgeplakt had, maar dat lukte niet. Wij adviseren hem na en tijdens het dunnen te corrigeren en pas als het beoogde stukje voor de leeropleg geheel naar wens is, het stukje op te plakken.
Hans vertelt dat hij n.a.v. het werken met Rhodoïd, gebruikt om mallen van te maken voor het leerinleg- en oplegwerk, (zie verslag maart 2008), via internet uitgezocht heeft wat voor soort materiaal Rhodoïd is. Het blijkt ontwikkeld te zijn in 1936 door Rhône-Poulenc, een Frans chemisch-farmaceutisch concern. Het is een doorzichtig, onontvlambaar plastic materiaal op basis van celluloseacetaat. De naam rhodoïd is een samentrekking van Rhône-Poulenc en celluloïd. De term rhodoïd slaat echter ook op producten op basis van polyester, en dan is de onontvlambaarheid niet gegarandeerd, wel weerstand tegen UV en suprieure hechtingskracht.

Reliëfwerk:

Ik ben aan het experimenteren geweest met reliëf in papier. Op de omslagen van oude boeken zie je vaak reliëfwerk geprägt in de band. Dat wilde ik ook proberen. Met de 'cuttlebug' van de firma Kars (hobbygereedschap) is het mogelijk patronen in papier te embossen. Er ontstaat dan een mooi scherp reliëf, zoals in de roos hier rechts onder te zien is.

Maar hoe houd je dat reliëf in het papier als je het op wilt plakken op bord? Plak je alleen de randen van het papier of smeer je het hele vel in? Ik heb diverse methoden geprobeerd, maar ben niet bijster enthousiast over de resultaten. Het leek me nuttig de achterkant van het reliëf dun in te smeren met lijm en het daarna te laten drogen alvorens het papier verder te verwerken. Op deze manier dacht ik het reliëf scherp te kunnen houden.

Van een ander reliëf heb ik de voorkant ingerold met lijm via een schuimroller. Het neveneffect was zeer interessant: het papier kreeg het uiterlijk van dun leer!

Ook smeerde ik het bord in met lijm en plakte vervolgens het onbewerkte reliëf op. Sommige resultaten waren zeer redelijk, andere slecht: het reliëf werd vager en verdween op sommige plekken. Volgens Anton moest het wel lukken bij gebruik van weinig dikke lijm en dus nam hij direct de proef op de som door bord in te smeren en het papier met de embossing erop te plakken. Ik vond het verbazingwekkend te zien hoe stevig hij over het reliëf wreef zonder dat dit vervaagde. Uiteindelijk concludeerden we dat het resultaat ook afhangt van het soort papier dat gebruikt wordt voor de embossing.

Wie ervaring heeft met dergelijk werk wordt uitgenodigd te reageren via
info@bbc-hetoudeambacht.nl


Reparatiewerk van papieren bandjes

Rob heeft diverse oude boekjes, gebonden in een papieren band, maar met schade aan de rug. Hij vraagt zich af hoe je het beste te werk kunt gaan om de bandjes zo origineel mogelijk te herstellen. Er wordt geopperd dat het rugdeel met Japans papier gerepareerd kan worden, eventueel op kleur gemaakt. Ook opbergen in een zuurvrij doosje of foedraal moet een oplossing zijn om verdere schade tegen te gaan. Reacties zijn welkom.

De middag wordt besteed aan eigen werk, waarbij soms hulp ingeroepen wordt van mede bbc'ers. Fem leert van Rob een handige manier om linnen van de platten op te lichten met een spatel. Ze moet een versleten rug vernieuwen van een liederenbundel van het Leger des Heils en ontdekt samen met Rob tijdens het werk aan dit boek dat er nog een zeer gaaf exemplaar van de eerste "De Heils-soldaat" uit juni 1887 in zit. Een krant die destijds 3 cent kostte!
Heel bijzonder.


Hans wil een familie-album opnieuw inbinden door losse katernen op stroken te zetten, zoals Fem dat een vorige keer liet zien. (zie Projecten: december 2007).
Dus vraagt hij Fem hem even op weg te helpen. Samen besluiten ze om dubbelgevouwen linnen stroken aan de rugzijde op de losse bladen te lijmen, zodat er een verdikking ontstaat voor nog in te plakken foto's.

Jopie verdiept zich in het maken van Arabische kapitalen.

Anton snijdt of juister 'schaaft' zijn boeksneden met de Louët-schaaf.

Ik volg de aanwijzingen van Goddijn t.a.v. het aanbrengen van spiegels in het 10e boekmodel en rol met een warm filet langs de leren inslagen om daarna het overtollige leer weg te snijden en de spiegel aan te kunnen brengen.

In eerste instantie snap ik tijdens het doorlezen niet veel van de beschrijving van de chemise en probeer via het boek van Cambras wijzer te worden. Maar ook dat brengt verwarring.
Rob en Fem buigen zich ook eens even ernstig over de alinea's waarin de chemise beschreven wordt, maar komen er ook niet uit.

We hebben de indruk dat er zinsdelen weggevallen zijn. Als ik later in de Engelse vertaling van het boek van Cambras kijk, blijkt daar een duidelijk kloppende tekst te staan.
In de Nederlandse editie zijn onsamenhangende zinnen toegevoegd, die trouwens ook niet kloppen! Dus toch maar Goddijn volgen, dat was immers ook de opzet van de BBC!!!
Door zin voor zin te lezen en tegelijk uit te voeren, wordt duidelijk wat er gedaan moet worden en hoe de chemise opgebouwd wordt.

En zo heeft ook deze werkdag weer heel veel positieve en inspirerende ideeën opgeleverd.